Szczepienia przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Kiedy zacząć profilaktykę szczepień?
lek. Kamila Ludwikowska
Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) to jedna z najgroźniejszych chorób przenoszonych przez kleszcze. W przeciwieństwie do boreliozy, wystarczy bardzo krótki okres żerowania kleszcza, aby doszło do przeniesienia wirusów. Kleszczowym zapaleniem mózgu można także zarazić się, spożywając surowe, niepasteryzowane produkty z mleka koziego, owczego lub krowiego, ale jest to dużo rzadsza droga transmisji, odpowiedzialna za ok 1% zachorowań.
Wirusy kleszczowego zapalenia mózgu za cel w organizmie człowieka obierają układ nerwowy. Zapalenie mózgu, to najgroźniejsza postać zakażenia wirusem KZM, która rozwija się jedynie u niewielkiej części zakażonych osób. Typowe jest, że choroba przebiega w 2 fazach: od 1 do 2 tygodni od ugryzienia przez kleszcza (lub kilku dniach od spożycia produktów mlecznych) pojawiają się objawy grypopodobne (gorączka, bóle mięśni, bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, objawy ze strony układu oddechowego). Ustępują one samoistnie, zwykle na kilka, kilkanaście dni, po czym u części osób następuje faza objawów neurologicznych. Przebieg neuroinfekcji bywa różny – od stosunkowo „łagodnych” objawów zapalenia opon mózgowych, takich jak: ból głowy, nudności, wymioty, światłowstręt, osłabienie, nadmierna senność – po poważne postaci wynikające z zajęcia tkanek mózgu. W tym drugim wypadku możemy zaobserwować drgawki, zaburzenia świadomości (w tym także śpiączkę), zaburzenia równowagi, zaburzenia czucia, widzenia i innych zmysłów oraz porażenia mięśni. W najgorszym wypadku może nastąpić zgon.
Niestety współczesna medycyna nie dysponuje żadnym efektywnym leczeniem tego zakażenia. KZM bywa pod tym względem mylone z boreliozą – chorobą bakteryjną, którą można leczyć za pomocą antybiotyków, nieskutecznych wobec wirusów. Jedyna terapia jaką można zaoferować, to leczenie objawowe, czyli łagodzenie dolegliwości bólowych, rehabilitacja itp. Jeśli dojdzie do infekcji nie jesteśmy jednak w stanie zatrzymać procesu niszczenia komórek mózgu przez wirusy.
Ryzyko zakażenia wirusem KZM rośnie z wiekiem i osiąga szczyt między 4 a 5 dekadą życia. Badania pokazują, że ponad 2,5% wszystkich osób w Polsce miało kontakt z wirusem KZM, a wśród osób narażonych w sposób zawodowy na to zakażenie (np. leśnicy, drwale) – w zależności od rejonu kraju jest to od 25 do 85%. Oczywiście najgroźniejsza postać zakażenia, czyli zapalenie mózgu, to dużo rzadszy problem: 70–90% zakażonych osób przechodzi infekcję w sposób bezobjawowy lub z łagodnymi objawami, a jedynie 7–15% rozwija zagrażającą życiu neuroinfekcję. Nikt nie jest jednak w stanie przewidzieć, w której grupie się znajdzie. Dlatego tak ważna jest profilaktyka – przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu nie tylko można, ale naprawdę warto się zaszczepić.
Dysponujemy szczepionkami przeznaczonymi dla dzieci od ukończenia 1. roku życia (w mniejszej dawce) oraz dla młodzieży i dorosłych od 16. roku życia (w większej dawce). Najlepszą możliwą ochronę przed KZM zapewnia przyjęcie 3 dawek szczepienia (pierwszą, następnie po 1–3 miesiącach drugą i po kolejnych 5–12 miesiącach trzecią). Odporność poszczepienna z czasem słabnie, dlatego warto stosować dawki przypominające. „Odświeżenie” pamięci immunologicznej polega na przyjęciu 1 dawki szczepionki (przeznaczonej dla wieku) po 3 latach, a następnie pojedynczej dawki co 3–5 lat (dokładne schematy szczepień mogą nieco różnić się w zależności od preparatu oraz konkretnej sytuacji pacjenta).
O rozpoczęciu szczepienia najlepiej pomyśleć jesienią, tak aby zakończyć pełny cykl szczepienia przed rozpoczęciem kolejnego „sezonu kleszczowego”, tj. przed kwietniem. Pierwsze 2 dawki realizujemy jesienią, a trzecią – w pierwszym kwartale roku. Pamiętajmy jednak, że każda pora jest dobra na rozpoczęcie szczepienia – jeśli zaczniemy się szczepić już w sezonie, absolutnie nie zaszkodzi nam to w żaden sposób. Trzeba tylko mieć na uwadze, że nasz układ odpornościowy wymaga czasu, aby uzbroić się w przeciwciała przeciwko KZM po przyjęciu szczepionki. Działanie szczepienia przyjętego wiosną/latem może być spóźnione, w efekcie czego w sezonie, w którym przyjmujemy pierwsze dawki szczepienia jesteśmy nadal narażeni na zachorowanie, choć z każdą kolejną dawką – to ryzyko spada. W ostatnich latach zimy były dosyć łagodne. Wraz z ociepleniem klimatu, sezon żerowania kleszczy wydłuża się i zalecenia dotyczące optymalnego czasu na rozpoczęcie cyklu szczepienia tracą na znaczeniu. Najrozsądniej przyjąć dewizę: jeśli pomyślałeś o szczepieniu, po prostu to zrób.
Bibliografia:
Bogovic P, Strle F. Tick-borne encephalitis: A review of epidemiology, clinical characteristics, and management. World J Clin Cases WJCC [Internet]. 16 maj 2015 [cytowane: 15 maj 2019];3(5):430. Dostępne na: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25984517
CDC. Tick-borne Encephalitis (TBE) | CDC [Internet]. [cytowane: 15 maj 2019]. Dostępne na: https://www.cdc.gov/vhf/tbe/index.html
Encepur Charakterystyka Produktu Leczniczego. [cytowane: 14 maj 2019]; Dostępne na: https://pl.gsk.com/media/794589/encepur-adults-smpc-ws-414–21_12_2018.pdf
Epidemiological situation of tick-borne encephalitis in the European Union and European Free Trade Association countries. [cytowane: 22 maj 2019]; Dostępne na: www.ecdc.europa.eu
FSME-Immun CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO [Internet]. [cytowane: 14 maj 2019]. Dostępne na: https://www.pfizerpro.com.pl/sites/default/files/fsme-immun_0.25ml_lld_31.07.2017.pdf
Red Book. 31st wyd. American Academy od Pediatrics; 2015.
Simon K, Serafińska S. Choroby Odkleszczowe. 1. wyd. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2; 2018.